Domstad Rudie

In zijn song "What a Wonderful world" schreef Louis Armstrong: "I see trees of green... Red Roses too.... I see them bloom for me and you.... And I think to myself... What a wonderful world." Dat is ook precies het waarom van mijn digitale kunstwerken. Portfolio toont alle werken. Domstad, Elders, Fauna of Stillevens toont de werken per categorie. Over Domstad Rudie bevat informatie over de kunstenaar. In de Webshop zijn de kunstwerken te koop. ➡️ Klik ⇾ op de knop voor alle kunstwerken ⇾ op de kleine afbeelding voor dit kunstwerk in de webshop. ⬅️

Domstad Rudie

In zijn song "What a Wonderful world" schreef Louis Armstrong: "I see trees of green... Red Roses too.... I see them bloom for me and you.... And I think to myself... What a wonderful world." Dat is ook precies het waarom van mijn digitale kunstwerken. Portfolio toont alle werken. Domstad, Elders, Fauna of Stillevens toont de werken per categorie. Over Domstad Rudie bevat informatie over de kunstenaar. In de Webshop zijn de kunstwerken te koop. ➡️ Klik ⇾ op de knop voor alle kunstwerken ⇾ op de kleine afbeelding voor dit kunstwerk in de webshop. ⬅️

222. Tijdrit door de tijd; Digitaal kunstwerk van Ruud van den Berg aka Domstad Rudie
Dit digitale kunstwerk toont een verstild, bijna surrealistisch tafereel waarin drie identieke wielrenners een eindeloze, egaal grijze weg doorkruisen onder een felblauwe, wolkeloze zomerlucht. De lucht is strak, als een leeg canvas dat de kijker uitnodigt tot reflectie. Elke renner draagt een ouderwetse fietshelm en rijdt op een perfect bewaarde Gazelle-racefiets uit de jaren ’70. De fietsen, met hun klassieke stalen frame, dunne banden en glimmende chromen details, vormen een nostalgisch contrast met het tijdloze landschap.
De drie figuren zijn exact gelijk: lichaamshouding, gezichtsuitdrukking, kleding en schaduw vallen volledig samen, alsof ze klonen zijn — of misschien drie momenten van dezelfde persoon in een voortdurende herhaling. Dit roept vragen op over individualiteit, herhaling en tijd. Bewegen ze werkelijk vooruit, of zitten ze gevangen in een lus? De monotone grijze weg zonder markeringen of obstakels benadrukt dit gevoel van richtingloosheid.
Door het ontbreken van visuele ruis – geen wolken, geen achtergrond, geen verkeer – wordt alle aandacht naar de renners en hun beweging getrokken. Het beeld is stilstaand, maar ademt snelheid en doorzettingsvermogen. De heldere zomerlucht boven hun hoofd lijkt oneindig, maar biedt geen houvast. Het werk balanceert tussen nostalgie en vervreemding, en nodigt uit tot overdenking van de verhouding tussen mens, machine en de ongrijpbare voortgang van tijd.

Digitaal kunstwerk naar een foto uit het album van de wielrenner

Gereed op: 25 mei 2025

Misschien ook interessant

Back to Top