
Het digitale kunstwerk toont de iconische “Winkel van Sinkel” in Utrecht, gevangen in een betoverende nachtelijke sfeer. Het monumentale pand staat centraal en baadt in het zachte schijnsel van een kunstzinnige projectie: in helder paars licht verschijnt de tekst “I love Utrecht… and Utrecht loves me back” op de gevel. Naast de woorden zijn gestileerde contouren van de Domtoren en de Domkerk geprojecteerd, minimalistisch maar direct herkenbaar, waardoor een gevoel van trots en verbondenheid met de stad ontstaat. De projectie benadrukt de sierlijke architectuur van het historische gebouw en voegt een hedendaagse, bijna poëtische laag toe aan het vertrouwde stadsbeeld.
Voor het gebouw staat een grote boom waarvan enkele lichtjes zacht opgloeien, subtiel verwijzend naar de kerstperiode zonder de nadruk op feestelijkheid te leggen. Deze kleine lichtpuntjes brengen een vleugje warmte in het verder koele palet van paars en zwart. De lucht erboven is diep en bijna volledig zwart, waarin bij nauwkeurige observatie een vage, nauwelijks zichtbare maan te onderscheiden valt – een detail dat het nachtelijke karakter versterkt en tegelijkertijd een mysterieus element toevoegt.
Het kunstwerk speelt met contrasten: tussen oud en nieuw, licht en donker, stilte en boodschap. De sfeer is verstild maar uitnodigend, alsof de stad zelf fluistert. Door de minimalistische belichting en de focus op de projectie krijgt het werk een intieme, bijna dromerige kwaliteit, waarin Utrecht zichzelf liefdevol weerspiegelt in de nacht.
Voor het gebouw staat een grote boom waarvan enkele lichtjes zacht opgloeien, subtiel verwijzend naar de kerstperiode zonder de nadruk op feestelijkheid te leggen. Deze kleine lichtpuntjes brengen een vleugje warmte in het verder koele palet van paars en zwart. De lucht erboven is diep en bijna volledig zwart, waarin bij nauwkeurige observatie een vage, nauwelijks zichtbare maan te onderscheiden valt – een detail dat het nachtelijke karakter versterkt en tegelijkertijd een mysterieus element toevoegt.
Het kunstwerk speelt met contrasten: tussen oud en nieuw, licht en donker, stilte en boodschap. De sfeer is verstild maar uitnodigend, alsof de stad zelf fluistert. Door de minimalistische belichting en de focus op de projectie krijgt het werk een intieme, bijna dromerige kwaliteit, waarin Utrecht zichzelf liefdevol weerspiegelt in de nacht.
Digitaal kunstwerk naar foto van Ron van der Rijst
Gereed op: 14-01-2022