In dit digitale kunstwerk verschijnt een plant, niet in de tastbare aarde geboren, maar in lijnen, kleuren en pixels geweven. De rode pot vormt de basis, een virtuele bodem die geen water behoeft, maar drager is van een symbolische groei. Uit deze basis rijzen zes stelen op, donker en stevig, als pennen die hun verhaal in de lucht schrijven.
De bladeren zijn pijlvormen van groen, richtingwijzers die zowel naar de aarde als naar de hemel wijzen. In hun hart bloeien rode, hartvormige schutbladen, waarin een gele kolf fonkelt als een vlammetje van hoop. Het zijn geen bloemen in de klassieke zin, maar tekens van vitaliteit, gebaren van leven in een digitale werkelijkheid.
De achtergrond verloopt van diep naar lichtblauw, een subtiele suggestie van horizon, alsof deze plant zweeft tussen dag en nacht, realiteit en verbeelding. Er is geen schaduw die haar vastpint, enkel een sfeer van openheid en ruimte.
Het kunstwerk ademt eenvoud, bijna kinderlijk in zijn lijnen, en toch schuilt er een diepte in de herhaling: zes bladeren, zes bloemen, zes gebaren van symmetrie. Alsof de kunstenaar wil zeggen dat schoonheid niet afhankelijk is van perfectie, maar van ritme, van het steeds opnieuw bevestigen van groei.
De digitale anthurium is geen plant die sterft, geen blad dat vergeelt, maar een icoon van voortdurende bloei. Zij is het stille bewijs dat zelfs in de wereld van nullen en enen, natuur haar weg vindt—niet als kopie van de werkelijkheid, maar als poëtische echo ervan.
Digitaal kunstwerk naar eigen foto
Gereed op: 8 oktober 2025
