Het digitale kunstwerk toont het Louis Hartlooper Complex op de eerste dag van de coronapandemie-lockdown, gevangen in een moment van onverwachte stilte. De karakteristieke gevel van het filmhuis oogt statig en onverstoorbaar, maar de lege terrassen en ingeklapte parasols verraden een plotselinge stilstand. Geen bezoekers, geen geroezemoes — slechts een verlaten sfeer die voelbaar wordt door de afwezigheid van menselijk leven. Aan de linkerzijde van het beeld beweegt een jonge vrouw met een kinderwagen zich haastig richting de rand van het frame. Uit de kinderwagen steekt een klein armpje, een subtiel teken van hoop en toekomst te midden van de desolaatheid. Boven dit tafereel spreidt een strakblauwe, wolkenloze lucht zich uit, een onmiskenbaar zomers decor dat contrasteert met de twee kale bomen die scherp afsteken tegen de hemel. Hun naakte takken roepen een gevoel van winter, leegte en vergankelijkheid op, alsof de seizoenen en emoties door elkaar lopen. Op grote spandoeken prijkt de aankondiging van de films House of Gucci en Annette, titels die nu wachten op een publiek dat voorlopig niet zal komen. De vraag rijst hoe lang deze stilte zal duren, en of de magie van film ooit weer mensen zal samenbrengen in deze ruimte. Het kunstwerk balanceert tussen verstilling en verwachting, en legt een uniek moment in de tijd vast waarin cultuur, samenleving en individu stilstaan, maar ook verlangen naar herleving. Welke verhalen wachten achter die gesloten deuren?

Digitaal kunstwerk naar eigen foto

Gereed op: 07-01-2022