
"Stilleven Ruth" is een digitaal kunstwerk dat een intieme, persoonlijke compositie vastlegt — een stilleven vol herinneringen en emotionele waarde. Centraal staat een klein metalen ladekastje, strak en utilitair, dat contrasteert met de warmte van de objecten die erop rusten. Tegen een ruwe, witgestucte muur leunen twee schilderijen. Eén daarvan is een werk van Tilly Moes, herkenbaar aan de dromerige penseelvoering en zachte kleurtonen. Het andere schilderij is onbekender, maar even betekenisvol: samen symboliseren ze een gedeeld esthetisch erfgoed, vermoedelijk zorgvuldig uitgekozen of jarenlang gekoesterd door de vorige eigenaar — de vader van de huidige bezitter.
Op het kastje staat een koperen vaas, dof gepatineerd door de jaren heen. De vaas vangt het diffuse licht dat over de scène valt en werpt zachte, warme reflecties op het metalen oppervlak eronder. Naast de vaas ligt een klein, houten postzegeldoosje, met zorgvuldig beschilderde details. Dit doosje vormt het emotionele hart van het stilleven: een tastbare herinnering aan de vader, wiens liefde voor postzegels zich op stille wijze in het werk manifesteert.
De algehele sfeer van "Stilleven Ruth" is ingetogen en contemplatief. Het digitale medium wordt op een subtiele manier benut: licht, textuur en schaduw zijn zorgvuldig bewerkt om de stoffelijkheid van de objecten voelbaar te maken. Het werk is geen reconstructie van de werkelijkheid, maar een digitale ode aan verlies, erfgoed en het stille leven van voorwerpen die blijven wanneer mensen verdwijnen.
Op het kastje staat een koperen vaas, dof gepatineerd door de jaren heen. De vaas vangt het diffuse licht dat over de scène valt en werpt zachte, warme reflecties op het metalen oppervlak eronder. Naast de vaas ligt een klein, houten postzegeldoosje, met zorgvuldig beschilderde details. Dit doosje vormt het emotionele hart van het stilleven: een tastbare herinnering aan de vader, wiens liefde voor postzegels zich op stille wijze in het werk manifesteert.
De algehele sfeer van "Stilleven Ruth" is ingetogen en contemplatief. Het digitale medium wordt op een subtiele manier benut: licht, textuur en schaduw zijn zorgvuldig bewerkt om de stoffelijkheid van de objecten voelbaar te maken. Het werk is geen reconstructie van de werkelijkheid, maar een digitale ode aan verlies, erfgoed en het stille leven van voorwerpen die blijven wanneer mensen verdwijnen.
Digitaal kunstwerk naar eigen foto
Gereed op: 26-12-2021