
De rest van de gebouwen in de scene bevinden zich in de schaduw, waardoor de lichte delen van de kerk en het gebouw met trapgevel sterker opvallen, als een speelveld van licht en schaduw. De straat en de nabijgelegen gebouwen zijn in koele tonen gehuld, wat een rustig contrast biedt met de helderdere bovenkanten van de structuren die door de zon worden verlicht.
In de verte, tussen de gebouwen, is een kleine poort zichtbaar die uitnodigt tot verder verkennen. Deze poort fungeert als een soort visuele overgang, die de blik van de kijker naar de horizon leidt. Het rustige, bijna serene beeld wordt versterkt door de heldere lucht die de scene domineert, zonder enige wolken die de zon zouden kunnen blokkeren. Dit zorgt voor een gevoel van vrijheid en openheid, terwijl de historische en architectonische schoonheid van de omgeving centraal staat.