Dit digitale kunstwerk toont een gedetailleerde pentekening van de Domkerk en de Domtoren in Utrecht. Wat direct opvalt, is het gebruik van een extreem groothoekperspectief, waardoor de visuele illusie ontstaat dat de eeuwen geleden los van elkaar geraakte Domtoren en Domkerk weer één geheel vormen. Dit perspectief trekt de gebouwen als het ware naar elkaar toe en vervormt de ruimte op een manier die zowel vervreemdend als intrigerend werkt.
De pentekening is zorgvuldig opgebouwd met fijne lijnen en rijke textuur, waardoor de gotische details van zowel kerk als toren tot leven komen. De hoge ramen, spitsbogen, luchtbogen en pinakels worden met grote precisie weergegeven. De lucht is leeg gelaten of slechts minimaal gearceerd, wat de focus volledig op de architectonische vormen legt.
De keuze voor zwart-wit versterkt het tijdloze karakter van het werk. Door het ontbreken van kleur komt het lijnenspel des te krachtiger naar voren, en ontstaat een gevoel van verstilling en contemplatie. Het werk lijkt daarmee niet alleen een eerbetoon aan de gotische bouwkunst, maar ook een poëtische verbeelding van een hereniging – alsof de kloof tussen toren en kerk, geslagen door de storm van 1674, in dit beeld symbolisch wordt geheeld.
Deze digitale tekening speelt op subtiele wijze met perspectief en herinnering, en roept vragen op over de relatie tussen verleden en heden, tussen wat is en wat had kunnen zijn. Het resultaat is een krachtig en verstild beeld dat blijft resoneren.
Digitaal kunstwerk naar eigen foto
Gereed op: 17 september 2024
