Het digitale kunstwerk toont een zomerse scène in hartje Parijs, badend in helder daglicht onder een strakblauwe hemel zonder een wolkje aan de lucht. Centraal in het beeld staat de toekomstige vestiging van de Fondation Cartier aan de rue de Rivoli, momenteel nog een bouwplaats. Rondom het terrein zijn hoge, strak gepolijste spiegels geplaatst die fungeren als tijdelijke omheining én als artistiek statement. Deze spiegels reflecteren de overkant van de straat met indrukwekkende precisie.

In de reflectie is de elegante façade van de Brasserie du Louvre prominent zichtbaar, waardoor het klassieke Parijse stadsbeeld als het ware in de lucht lijkt te zweven. De spiegels vermengen werkelijkheid en illusie, en zetten aan tot verwondering: waar houdt de echte stad op en waar begint de weerspiegelde droom?

Voor de bouwplaats ligt een open plein waar enkele silhouetten van mensen wandelen, hun aanwezigheid subtiel gesuggereerd in de reflecties, zonder hen rechtstreeks in beeld te brengen. Een enkele auto rijdt het beeld binnen vanuit links, wat een vleugje dynamiek toevoegt aan de verder stille compositie. Rechts in het beeld is nog net een klein gedeelte van het iconische Louvre te zien, als herinnering aan de culturele rijkdom van de omgeving.

Het kunstwerk vangt een zeldzaam moment van verstilling in een doorgaans bruisende stad, en nodigt de toeschouwer uit tot contemplatie over architectuur, transformatie en de wisselwerking tussen oud en nieuw. Het is een visuele meditatie op stedelijke vernieuwing in dialoog met erfgoed.

Digitaal kunstwerk naar eigen foto

Gereed op: 1 juli 2024