Ella en ik liepen door de Bakkerstraat van de Oudegracht naar de Steenweg. We liepen tot onze verbazing langs het Jodenrijtje, een steegje dat ik in 70 jaar nog nooit had gezien. Alleen door de bijzondere naam al een Schilderij waard. Het is officieel geen straat maar heeft wel een naambordje. 

Rond 1976 zijn alle huizen gesloopt voor de bouw van een Hema-filiaal. Op een huis uit de 16e eeuw na, een gemeentelijk monument. Volgens jeugdvriend Moshé Lewkowitz was het steegje in die tijd niet Joods. Na de reformatie in 1599 waren Joden in Utrecht nog steeds niet welkom, net als de meeste steden in die tijd. Maarssen was een uitzondering, dat was een “vrijplaats”.

In deze Schilderij zie je een dubbele reflectie: in de winkelruit zit een reflectie van een huis aan de overkant en daarin zit een ruit met een reflectie. Hij is strakker dan ooit: Voor het eerst lukt de overgang tussen 4 kleuren.

Zoek mijn "Wallie”: E→ R in een hartje.

Schilderij naar een eigen foto; van 22-09-2022