
Het beeld staat op een stevige sokkel van natuursteen, waarop in duidelijke, kapitale letters de naam “Willibrord” is gebeiteld. De sokkel werpt een korte, scherpe schaduw op de grond, passend bij het felle zonlicht dat het tafereel verlicht.
Links achter het beeld rijst de imposante Janskerk op, badend in het zonlicht. De contouren van de kerk zijn gedetailleerd maar niet fotografisch exact, met nadruk op de hoge ramen en de kenmerkende toren die scherp afsteken tegen de heldere lucht. Het licht speelt over de muren en zorgt voor glanzende accenten op het natuursteen, waardoor de historische structuur levendig oogt.
Rechts op de achtergrond staan enkele andere gebouwen, iets eenvoudiger en minder nadrukkelijk weergegeven, alsof ze het podium laten aan de kerk en het beeld. Deze bebouwing voegt context toe zonder de aandacht van de hoofdfiguren af te leiden. Er zijn geen mensen zichtbaar, wat het monumentale karakter van de scène versterkt en ruimte laat voor reflectie op Willibrords betekenis.