
De afbeelding is opgebouwd uit subtiele lagen digitale texturen, die het verweerde hout van de deur, de korrel van de bakstenen gevel en het matte glas van het bovenlicht tastbaar maken. Door het kleurgebruik — warme groen- en bruintinten die verzachten naar pastelblauw in het bovenlicht — ademt het werk een gevoel van nostalgie en persoonlijke mijmering.
Hoewel de deur gesloten is, is er een lichte reflectie zichtbaar in het glas, alsof de herinnering aan een jong leven vol hoop en verwachting nog steeds binnen brandt. Kleine details, zoals een huisnummerbordje of een Ja/Nee sticker op de brievenbus, geven het beeld een intieme, bijna tastbare werkelijkheid.
Als onderdeel van de reeks markeert "Zonstraat 94" een overgangsmoment: het loskomen van het ouderlijk huis en het beginnen van een zelfstandig bestaan. Voor de kunstenaar, geboren en opgegroeid in Utrecht, is dit werk meer dan een afbeelding — het is een ankerpunt in zijn persoonlijke en creatieve ontwikkeling, een eerbetoon aan de plek waar zijn volwassen leven begon.