
De digitale uitvoering benadrukt de massieve contouren en het robuuste karakter van de Tollesteeghpoort, met zijn kenmerkende torens en doorgang, maar laat ook ruimte voor abstractie. Subtiele kleurovergangen en texturen verwijzen naar verweerd steen en eeuwenoude architectuur, terwijl de heldere compositie een zekere moderniteit toevoegt. Hierdoor ontstaat een spanningsveld tussen verleden en heden, traditie en vernieuwing.
De sfeer van het kunstwerk roept een gevoel van nostalgie op, zonder zich te verliezen in sentiment. Het beeld getuigt van respect voor de historische functie van de poort als toegang, bescherming en symbolische grens. Tegelijkertijd nodigt de strakke digitale stijl uit tot herinterpretatie en verbeelding, passend bij de dynamiek van het hedendaagse stadsbeeld.
D' Oude Tollesteeghpoort is meer dan een afbeelding; het is een hedendaagse hommage aan een verdwenen stukje stadsgeschiedenis, gevangen in een tijdloze visuele taal. Daarmee sluit het kunstwerk naadloos aan bij de sfeer van het Louis Hartlooper Complex, dat zelf een monument is waar oud en nieuw samenkomen.