
Centraal in het kunstwerk staat het Poortgebouw: een statige, eigentijdse constructie van glas en staal. De gevel vangt het zachte licht van de namiddagzon, waardoor een warme gloed over het gebouw valt. Dit contrast tussen licht en schaduw benadrukt de strakke lijnen en het open karakter van de architectuur.
Aan de voet van het gebouw slingert de Singel, het recent heropende water rondom de binnenstad, als een rustgevend element door het beeld. De reflectie van de lucht, bomen en gebouwen in het water zorgt voor een gevoel van diepte en beweging. Langs de oever bewegen mensen – lopend, fietsend of zittend op bankjes – wat het stedelijke leven subtiel tot uiting brengt.
Op de achtergrond is Hoog Catharijne zichtbaar als een modern, levendig centrum, met transparante gevels en een helder lijnenspel. De structuur daarvan sluit aan bij de vormen van het Poortgebouw, wat de samenhang binnen het stadsbeeld benadrukt.
Het kleurenpalet bestaat uit natuurlijke tinten – zachte blauwen, warme grijzen en reflecterend waterlicht – die rust en balans uitstralen. Het werk vangt de essentie van een stad in transitie: een plek waar geschiedenis en vernieuwing elkaar ontmoeten in een zorgvuldig ontworpen omgeving.