
De scène speelt zich af onder een zomerse hemel, strakblauw en zonder wolken, waardoor de zon het gebouw in een warme gloed hult. Het licht reflecteert op het witte stucwerk, waardoor de textuur van de gevels tot leven komt en de klassieke architectuur nog meer nadruk krijgt. Er is geen tuin of omliggende natuur te zien, waardoor de focus volledig op het gebouw ligt, met de barokke poort als het centrale visuele element.
De vijftien vrijstaande woningen zijn symmetrisch gerangschikt rond het hoofdgebouw, wat de majestueuze, zorgvuldig geplande opzet van het complex benadrukt. De digitale techniek brengt de klassieke schoonheid en de tijdloze elegantie van het gebouw tot leven, waarbij het gevoel van geschiedenis en verfijning krachtig wordt overgebracht. Dit kunstwerk vangt de serene, bijna statische sfeer van het complex, waarbij het gebouw als een onwrikbaar symbool van klassieke architectuur uit de 17e eeuw naar voren komt.