
Kenmerkend zijn de warme, ietwat verweerde kleuren die doen denken aan oude stadskaarten, maar dan digitaal tot leven gewekt. Elk gebouw is met zorg vormgegeven, met oog voor details als gevelstenen, dakgoten en graffiti die het verhaal van de wijk vertellen.
“Wijk C” nodigt de toeschouwer uit om stil te staan bij de gelaagde geschiedenis van de buurt — van volkswijk tot culturele hotspot. Naast nostalgie is er ook ruimte voor reflectie op de stedelijke ontwikkeling en gentrificatie. Het digitale karakter van het werk maakt het interactief: via klikken of swipen kan men inzoomen op details, luisteren naar verhalen van bewoners of schakelen tussen verschillende tijdlagen.
Het kunstwerk fungeert zo als een poëtische tijdcapsule én als een sociaal document, waarin verleden, heden en toekomst van Wijk C samenkomen in één digitaal panorama.