
Tussen deze flessen prijkt een klein, witte ouzoflesje van het merk Plomari, rechtstreeks uit Athene. Het geeft het geheel een zuidelijke toets en verwijst naar de levendigheid van de Griekse cultuur — feestelijk, maar met een ondertoon van weemoed. Aan de rechterzijde staat een Taşdelen waterflesje uit Istanbul, symbool van zuiverheid te midden van uitbundigheid, en een stille getuige van oosterse invloeden. De overgang van alcohol naar water weerspiegelt een subtiel filosofisch spanningsveld tussen uitbundigheid en bezinning.
De rode achtergrond tilt het geheel op naar een bijna sacrale sfeer, waarbij het contrast tussen de transparantie van glas en de diepte van de kleur de toeschouwer uitnodigt tot contemplatie. Het werk is niet slechts een weergave van objecten, maar een digitale ode aan herinnering, vergankelijkheid en verbondenheid tussen culturen. Elk element draagt zijn eigen geschiedenis, maar samen vertellen ze één verhaal.