Het digitale kunstwerk "Stadsschouwburg" toont de imposante achterkant van de Stadsschouwburg Utrecht, gezien vanaf het rustgevende wateroppervlak van de singel. In deze compositie staat de harmonie tussen architectuur en omgeving centraal. De gevel van het gebouw wordt weerspiegeld in het kabbelende water, waardoor een spel ontstaat tussen realiteit en reflectie.
Opvallend zijn de feloranje zonneschermen die ritmisch afsteken tegen de neutrale, moderne bouwmaterialen van het theater. Ze vangen het zonlicht en geven het gebouw een warme, bijna theatrale uitstraling. Deze kleuraccenten fungeren als visuele brug tussen de koele tinten van beton, glas en het blauwgrijze water.
Dominant in het beeld is de glazen techniektoren, die als een transparant baken uit de structuur oprijst. De toren weerspiegelt de lucht en vormt een eigentijds contrapunt binnen het verder ingetogen silhouet van de achtergevel. Door het gebruik van digitaal licht en schaduw wordt de toren subtiel geaccentueerd, wat het verticale karakter van het gebouw versterkt.
Het perspectief vanaf het water benadrukt niet alleen de schaal van de Stadsschouwburg, maar ook de relatie tussen stedelijke architectuur en het Utrechtse singellandschap. De reflectie in het water voegt een poëtische laag toe aan het beeld, waarin de grens tussen gebouw en omgeving vervaagt.
"Stadsschouwburg" is een ode aan de stedelijke schoonheid buiten de gebaande paden – een digitale momentopname die het alledaagse verheft tot kunst.

Digitaal kunstwerk naar eigen foto

Gereed op: 29-10-2021