Onder een stralend blauwe lucht zonder wolken ontvouwt zich een gestileerd beeld van de Stadhuisbrug in Utrecht, waar licht en schaduw elkaar subtiel afwisselen. Links staat het monumentale Stadhuis, badend in warm zonlicht dat de zandstenen gevel tot leven wekt met gevarieerde tinten. De strakke lijnen en vereenvoudigde vormen benadrukken de architectonische elegantie, terwijl de ramen gesloten lijken in het felle daglicht. Rechts contrasteren de winkels, gehuld in diepe schaduw. De etalages zijn nauwelijks zichtbaar, slechts gesuggereerd met donkere vlakken en zachte contouren, wat een mysterieuze sfeer oproept.
Tussen deze twee werelden stroomt de Oudegracht, volledig in het donker gelegen. Het water is weergegeven als een inktzwarte leegte, waardoor de reflecties van licht en de gebruikelijke levendigheid van de gracht ontbreken. Deze schaduwzone vormt een stille kloof tussen het verlichte Stadhuis en de schimmige winkels, waardoor het oog automatisch naar de achtergrond wordt geleid. Daar verheft zich de Vismarkt, bescheiden maar helder verlicht, met haar kade en trappen die in gestileerde vlakken zijn weergegeven. Boven dit alles torent de Domtoren uit, karakteristiek Utrechts rood tegen de blauwe hemel.
De Domtoren lijkt bijna te zweven boven de stad, een symbool van trots en herkenning. Het hele kunstwerk ademt een balans tussen eenvoud en detail, met een focus op kleurcontrasten en vlakverdeling. Het nodigt de kijker uit om de stad Utrecht niet alleen te zien, maar te voelen door de spanning tussen licht en donker.

Digitaal kunstwerk naar eigen foto

Gereed op: 18-08-2022