Ledig Erf vangt een verstilde zomerse ochtend aan de rand van Utrecht. Rechts op het doek staat het karakteristieke Café Ledig Erf, met zijn donkerrode gevel en de uitnodigende ramen waar normaal het rumoer van gesprekken vandaan zou komen. De deur is gesloten; de stoelen binnen lijken te wachten op de eerste bezoekers. Links daarvan straalt het geelgepleisterde Café De Poort in het warme zonlicht. Op de muur prijkt trots de oude tekst "Maastrichts Bierhuis", en subtiel daaronder, bijna als een geheime boodschap, zijn de regels van het gedicht Ontmoeting zichtbaar — een ode aan toevallige ontmoetingen en verloren tijd.
Tussen de twee cafés overspant de Bijlhouwersbrug het water, sierlijk en eenvoudig. De brug vormt de verbindende lijn in het kunstwerk: een open uitnodiging om verder te dwalen. Over de kasseien van het erf staan parasols opgezet, als bleke bloemknoppen die nog niet tot bloei zijn gekomen. Er zijn geen mensen te zien; de terrassen zijn leeg, alsof de wereld even stil staat en ademhaalt.
De lucht boven het tafereel is stralend blauw, slechts af en toe getooid met een flard witte sluierwolk. Het zonlicht werpt zachte, langgerekte schaduwen die het erf tot leven brengen zonder dat er iemand aanwezig hoeft te zijn. In deze leegte schuilt een onverwachte intimiteit: een belofte van warmte, gesprekken en levens die elkaar straks weer zullen kruisen.
Ledig Erf is een momentopname van stilte vóór de levendigheid, een eerbetoon aan de plek zelf.

Digitaal kunstwerk naar eigen foto

Gereed op: 13 oktober 2021